Erfgoed is het nieuwe digitaliseren. Was het tot voor kort zo dat als je aan welk projectvoorstel dan ook het woord digitaliseren toevoegde, je de container voor de subsidie al kon klaarzetten, de rol van toverwoord is overgenomen door erfgoed. Alles lijkt ineens erfgoed.
Begrijp me goed, digitaliseren, erfgoed, ik ben er gek op, maar het hypt allemaal een beetje. En de term erfgoed deugt niet eens. Erfgoed klinkt naar iets dat je kreeg en lekker mag houden. Verre oom is dood, liet een smak geld na en nou gaan we een cruise maken, die sfeer. Wat iedereen lijkt te bedoelen met erfgoed is geen erfgoed, het is bruikleen. Bruikleen van de generaties na ons. En met bruiklenen ga je netjes om. En belangrijker, je zorgt dat er nog wat is voor die generaties.
Schreef ik hier eerder over de lol van werken in en met archieven en hoopte daarmee nog meer studenten/stagiaires te lokken, misschien moeten wij onze stageplekken ook maar eens ter beschikken gaan stellen aan bestuurders. Het College van Bestuur van deze universiteit schijnt verkennende gesprekken te overwegen met de Universiteit van Amsterdam. Voor werknemers die ver van de ivoren torens van Uilenstede bezig zijn is die fusie dus al zo goed als een zekerheidje. Het is of je Noach van allerlei beestjes twee exemplaren ziet verzamelen onder het mompelen van: ‘Wel nee, het blijft lekker weer’.
Voornoemde bestuurders zouden in onze archieven dan kunnen zien hoe in de jaren dertig van de vorige eeuw, de VU voor haar voortbestaan een vijfde faculteit nodig had. Kostte toen ook al geld, maar in plaats van de buren te verkennen was er in no-time een gemobiliseerde achterban, een VU busje en een klinkend resultaat. Waardoor er wat aan toekomstige generaties viel te erfgoederen.
De natuurlijke achterban van de VU is verwaterd, hebben we laten verwateren. Moeten we nog maar eens uitzoeken, maar er is hoop. In deftig universiteits heten ze tegenwoordig alumni. Ons helpen ze al, met collecties, archieven en documentatie. Zou er niet eens voortvarend onder die achterban – ik kan het niet anders noemen – gebedeld moeten worden. Of moet je voordat je dat kan gaan doen, ze eerst opnieuw bewust maken van de historische VU, die niet van gisteren is en die een bijzonder verleden heeft waar je trots op mag zijn? Ze bewust maken van het erfgoed waar zij een steen aan kunnen bijdragen zodat er wat over is om door te geven aan komende studenten?
Ben ik toch weer bij erfgoed. Maar ik zei al, ik heb geen bezwaar tegen de term. En in de tussentijd kan het CvB stage lopen bij het HDC.
Bij dezen aangeboden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten